Dat zei een vriend in alle ernst tegen mij deze week.
Hij heeft gelijk: ik ben een enorme stresskip als het gaat om technische en digitale problemen. Ik voel me prima op de [digitale] snelweg, maar de voertuigen moeten het wel gewoon doen hé.
Een paar dagen geleden viel mijn nogal nieuwe laptop uit mijn artrose handen….kapot….ik kon nergens meer bij…..dan slaat bij mij de paniek dus toe…en volgen een aantal dagen van balen, regelen en stress. Gelukkig heb ik een lieve zoon en dierbare technische vrienden, die me technisch geweldig ondersteunen. Een van hen vermaande me dus met bovenstaande woorden.
Tja stress…we kennen het allemaal wel….het kan zo maar diep in je lijf gaan zitten. Spieren verkrampen, je zichtveld wordt kleiner en je adem zit te hoog en nog wel meer. Een collega van Become hielp me met een felt sense oefening, terwijl ik aan de wandel was in de natuur. “Hoe zou het voelen als alle technische problemen opgelost zouden zijn”, vroeg hij. “Hoe zou je lijf dan aanvoelen?” Ik probeerde me dat voor te stellen en voelde ontspanning in mijn schouders, er gleed iets van me af, wat verstard was, werd weer soepel en alles ging open. Bijzonder hoe verbeelding werkt in je kop en lijf. Ik ging lichter lopen en de pijn tussen mijn wervels verdween langzaam. En toen zag ik een jonge reebok staan te grazen tussen de bomen……mijn gezichtsveld was weer naar buiten gericht….Hij keek me van een afstand aan, trok zich niets aan van mij en ging lekker door met eten.
Jezus zei ook al zoiets: “De vogels zaaien en oogsten niet en toch worden ze gevoed. Maak je dus geen zorgen om de dag van morgen.
Zo leerde ik deze week weer een les aan den lijve en kon ik in de praktijk brengen wat ik mijn cursisten leer tijdens de Become & Imagine Training.
