“Hebben jullie ervaring met verbeeldingsoefeningen?”, vroeg ik aan een groepje deelnemers van een van mijn workshops.
Er kwam een aarzelende ontkenning.
Deze groep van drie vrouwen hadden zichzelf ABSOLUUT NIET CREATIEF! verklaard.
Je snapt voor welke uitdaging ik stond en mijn handen en de rest jeukten om met hen aan de slag te gaan.
Ik had een aantal korte opdrachten met diverse materialen bedacht, waarvan ik er twee inleidde met een verbeeldingsoefening.
Dat is even wennen als je dat nooit hebt gedaan, maar levert een aantal interessante beelden en informatie op.
Het onderbewuste maakt verbinding met het bewuste deel van ons brein en zo ontstaan vaak verrassende beelden en nieuwe creatieve mogelijkheden.
Ik geef altijd duidelijk aan dat het mijn rol is om te faciliteren, te stimuleren en te inspireren. De cursist heeft zelf regie en is verantwoordelijk voor het eigen proces. Daarmee zet ik mensen in hun eigen ruimte en vrijheid.
De beeldtaal, die ontstaat n.a.v. de verschillende opdrachten is authentiek en ook kwetsbaar. Er ligt iets van jezelf in het ontstane werk en er kan zomaar iets aan de oppervlakte komen wat in woorden [nog] niet is gezegd of gedacht.
Daar ga ik heel behoedzaam mee om, stel soms wat vragen, zodat de cursist meer inzicht krijgt en weer verder kan. Ook het aanleren van vaardigheden als kleur- en materiaalgebruik stuur ik bij waar nodig.
“Ik wil mezelf in die ruimte tekenen, maar ik kan niet tekenen”, is een veelgehoorde verzuchting. Dan geef ik een aantal eenvoudige tips hoe je, soms bijna abstract, iets kan vormgeven. Vaardigheden zijn nl. te leren net als het leren van een taal.
En als dan aan het einde van de middag, na uren hard en geconcentreerd werken de eindwerkstukken worden getoond, dan genieten we van het plezier en het proces dat doorlopen is met een verrassend resultaat bovendien. Wat een voorrecht om iets van zelfvertrouwen, creativiteit, vrijheid en verbeelding vrij te mogen zetten bij mensen, die hiernaar verlangen, maar niet goed weten waar, wat en hoe te beginnen.
